Ang Matampuhin

by Lope K. Santos

Damong makahiya na munting masanggi'y

nangunguyumpis na't buong nakikimi,

matalsikan lamang hamog na konti't

halik ng amiha'y mabigla sa dampi

mga kinaliskis na daho'y tutupi't

tila na totoong lanta na't uns'yami.

Mutyang balintataw ng buwang maningning

sa salang mabiro ng masayang hangi'y

pipikit na agad sa likod ng dilim,

panakaw-nakaw na sa lupa'y titingin,

sa tanaw ng ulap at ng panganorin.

Malinaw na batis ng mahinhing bukal

na napalalabo ng bahagyang ulan,

kahit dahong tuyo na malaglag lamang

ay nagdaramdam nang tila nasugatan;

isang munting batong sa kanya'y magalaw

ay dumaraing na at natitigilan.

Matingkad na kulay ng mayuming sutlang

kay-sarap damitin at napakagara,

munting mapatakan ng hamog o luha,

ay natulukot na't agad namumutla;

salang malibangan sa taguang sadya' y

pinamamahayan ng ipis at tanga.

Kalapating puting may batik sa pakpak,

munting makalaya'y malayo ang lipad;

habang masagana sa sariling pugad,

ay napakaamo at di lumalayas;

nguni, pag sa palay ay minsang manalat,

sa may-alagad man ay nagmamailap.

Oh, Pusong tampuhin! Ang langit ng buhay

ay wala sa pusong laging mapagdamdam;

hindi nagluluwat ang kapayapaang

mamahay sa palad na hubad sa lumbay;

lalo sa pag-irog, ang tampo'y di bagay

kaning maya't-maya at, nakamamatay!

Dahil Sa Pag-ibig

by Iñigo Ed. Regalado

KAHAPON...

Sa tingin ko'y tila pawang kalumbayan

ang inihahandog ng lahat ng bagay,

pati ng mabangong mga bulaklakan

ay putos ng luksa at pugad ng panglaw;

akala ko tuloy itong Daigdigan

ay isang mallit na libingan lamang.

Mangyari, Kahapon

ang dulot mo'y lason.

NGAYON...

Sa mga mata ko ay pawang ligaya

ang inihahandog ng bawa't makita,

pati ng libingang malayo't ulila

wari'y halamanang pugad ng ginhawa;

sa aking akala'y tila maliit pa

itong Daigdigan sa aking panata.

Papaano, Ngayo'y

nagwagi ang layon.

BUKAS...

Sino baga kaya ang makatatatap

ng magiging guhit nitong ating palad?

Ang buhay ng tao ay lunday sa dagat

na inaamihan at hinahabagat;

itong Daigdigan ay isang palanas

na nabibinhian ng lungkot at galak.

Bukas! Ang pag-asa'y

mahirap mataya...